Wat kan er in een maand een hoop gebeuren. Als je er na die maand eens rustig op terugkijkt besef je jezelf dat er veel kan gebeuren in zo’n relatief korte periode. Zittend achter mijn computer en terugkijkend naar mijn beelden besef ik me dat ik een bevoorrecht mens ben om al dit moois mee te mogen maken. Het is een rustpunt, een creatieve uitlating, maar er zo’n ook momenten van frustratie geweest. Ook die moet je even terugkijken en een plekje geven. Zodra je dat hebt gedaan kan je vol goede moet een nieuwe maand ingaan en wederom genieten van alles om je heen.
Het was weer eens tijd voor een nieuw blog, maar ow ow wat had ik opeens een hoop foto’s te bekijken en na te bewerken. Het was een fotografische topmaand. Een dansend volk die een maand lang in Nijkerk verbleef, de terugkeer van de lente en zijn vogels, maar ook even mezelf in de spiegel bekeken en als klap op de vuurpijl toch wel de opening van een expositie.
Expositie : vrijdagavond 14 maart stond de opening van een expositie in de Kunstkelder van Putten in de agenda. Ik mocht daar, samen met een schilder en een beeldhouwer een aantal natuurfoto’s ophangen. Ik had nog nooit een officiële opening meegemaakt en was best een beetje zenuwachtig over mijn speech. Het bleek een zeer geslaagde avond met een hoop positieve reacties.
- Een prachtige open ruimte onder het gemeentehuis van Putten. Ik mocht ca. 25 foto’s ophangen. Moeilijk kiezen…. De expositie is te zien tot en met 12 april. Op 29 maart as. zal ik aanwezig om de verhalen achter de foto’s nader toe te lichten.
- Hier geef ik een voordracht van een gedicht, bijgestaan door collega Jaap die ook met 5 foto’s deelneemt aan de expositie. Iedere zin in het gedicht beschreef een foto of een soort uit de expositie. Jaap hield daarbij de foto die ervan hing op kleiner formaat in de lucht. Het werd een komische voorstelling, maar werd goed ontvangen.
Voor een geheel verslag van de opening met nog meer foto’s ga naar de volgende link : klik hier
Vogelhut : De temperaturen liepen al aardig hoog op in maart en daarom een aantal keren de boshut bezocht voor de gearriveerde appelvinken.
Heikikkers: Eigenlijk was ik net te laat voor het fotograferen van de echte blauwe heikikkers. Zoals gezegd was het al vroeg warm en daarom kregen de heikikkers het ook wat vroeger op hun heupen. Ik heb slechts 1 middag gehad om ze te kunnen fotograferen.
Zelfportret : Iedere ochtend kijk in in de spiegel naar mezelf. Ook als ik me rot voel zijn mijn tatoeages soms iets waar ik kracht vandaan kan halen door er even naar te kijken. Een vriend uit Vlaardingen had een mooie studio en ik heb hem gevraagd of we eens een shoot konden doen om mijn tattoages op een mooie manier in beeld te brengen. Ik had daarbij zelf wat ideeën. Hieronder wat resultaten. (niet schrikken)
Ontdekkingen : Door steeds meer sociale contacten te onderhouden , kom je ook nog wel eens wat ten gehore. Zo is er een collega die veel wildplekken weet te vinden. Samen met hem een aantal keren vroeg op pad geweest en een prachtige plek gevonden waar ik zeker nog vaak terug zal keren om te genieten van het uitzicht en dan ook nog de kans heb op om een paar overstekende herten te fotograferen in hun landschap.
IJsvogels : Begin maart , zoals ieder jaar, weer een aantal ijsvogelbroedwanden opgeknapt en de laatste tijd zitten er op de vaste plek waar ze al drie jaar achter elkaar broeden wederom een koppeltje. Elke keer als ik ze tref doen deze prachtige beestjes wat met me. Ik kan een hele middag in een hutje gaan zitten zonder te fotograferen en genieten van het gedrag wat ze vertonen om elkaar de liefde te bewijzen.
Lente : Begin maart was de macropixperience in Amsterdam. Deze heb ik ook bezocht en een aantal lezingen bijgewoond. Werkelijk prachtige beelden kwamen er langs en ook een hoop inspiratie opgedaan om eens mee aan de slag te gaan. Zo ook direct de volgende dag met de vroege voorjaars bloeiers aan de slag gegaan.
- Je merkt dan dat je heel snel resultaten wilt boeken en dat lukt niet als je een bepaald beeld in je hoofd hebt zitten. Zo’n beeld moet langzaam ontstaan en daar moet je eigenlijk uren rondom de bloemen bezig zijn om tot zo’n beeld te komen. Dit is dus eigenlijk een beetje een standaardbeeld van de krokus
Polder: Ook in de polder is het weer een komen van weidevogels uit de verre landen. Dit jaar hebben ze op een locatie een aantal weilanden flink onder water gezet wat mooie situaties op kan leveren. Op een late middag nog even een rondje gemaakt. Uiteindelijk belande ik met een zeiknatte spijkerbroek , maar met een brede glimlach op mijn gezicht terug in de auto.
Dansend Volk : Eigenlijk zit hier geen verhaal vooraf aan vast. Het is een gevoel. Ik heb dat in een gedicht verwoord, genaamd hypnose :
Dansend tegen de lucht, geheel onbewolkt.
Vliegen vogels, heel dicht bevolkt.
De vormen die ze aannemen zijn zo adembenemend mooi.
Dat ik gevangen wordt in een onzichtbare kooi.
Ik lijk gehypnotiseerd door hun gebundelde pracht.
De natuur toont hier zijn onwaarschijnlijke en mystieke kracht.
Langzaam zullen ze slapen gaan.
Ik blijf kijken en eventjes in de waan.
In gedachten zie ik ze al dansend neerdalen.
Schitterende vormen vertellen me de verhalen.
Het zijn de verhalen waarin de vogels van zich af schreeuwen.
Dames en heren, 2014 is het jaar van spreeuwen!
Geheel ontroerd rijd ik terug naar mijn eigen slaapplekje……..
Een groothoekopname van de polder met op de achtergrond de bomen waar de spreeuwen ‘s nachts sliepen. Op een groothoek beeld zijn de spreeuwen kleine zwarte stipjes en heb je geen benul van hoeveel het er zijn.
Genoten van je mooie verslag en foto s!!
Groet Bert